Pamana ‘nyong pagtula ay aking naging inspirasyon
Laging nakasulyap itong isipan ko’y nakatuon
At pangako pong sa limot ito’y hindi mababaon
Maituturing kong kayamanan sa habang panahon
Habang noo’y lumalagaslas ang malakas na ulan
Ang putol putol ‘nyong tinig ay ‘di ko naintindihan
Tanging malinaw kong narinig dadalhin ng ospital
Ang iyong inay nakahandusay at wala ng malay
Huli ninyong mensahe ngayon ko lang naintindihan
Kayo pala itong mawawalan ng malay at buhay
Gabi’y binasag sa balitang kayo’y nasagasaan
Nang humaharorot na tricycle at basta iniwan
Maraming natulala sa balitang nakakabigla
Sa dahilang ang buhay nyo’y naglaho na parang bula
At wala kaming nagawa kundi ipatak ang luha
At banggiting Panginoon Ikaw na Po ang bahala
Ang nilakbay ‘nyong buhay ay dumating na sa hangganan
Mga lungkot ‘nyong nadarama’y napawi ng tuluyan
Ang paghihirap nyo’y napalitan ng kaligayahan
Ang pagal ‘nyong katawan, binigyan ng kapahingahan
May bigat at kirot sa ‘king dibdib ang inyong pagpanaw
Kaming inyong mga anak na sa inyo’y nagmamahal
Ang tulang hinabi mo sa dibdib mo’y sadyang bumukal
Nakahanda kang kami’y inyong iiwan ng tuluyan.
At sa aking pag uwi sa probinsya kapagka minsan
Sino pang ama ang sasalubong sa aking pagdatal
Na tila ang saya at tuwa ko’y wala ngang pag sidlan
Sa pananabik na muling kayo’y makaka kwentuhan
Sino ngayon doon ang amang aking pagbibidahan
Nang kung ano anong buhay na aking nararanasan
Na sa bawat aking nakakamit na saya’t tagumpay
Laging nakangiti’t naluluha sa kaligayahan
Maraming bagay ngayon ang aking hinahanap hanap
Ang inyong pangungumusta at ang lagi ninyong pagtawag
Ang pagbabalita ng kung anong anong nagaganap
Sa pag aalaga kay inay na kayo ang naganap
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento